Մարինե Գևորգյան

Կան կրթության և զարգացման շատ տեսակներ, և նրանցից յուրաքանչյուրը ինքնին կարևոր է, բոլորից բարձր պետք է կանգնի բարոյական կրթությունը:
Բելինսկի

Սովորել  եմ Խ.Աբովյանի անվան մանկավարժական  համալսարանի  «Տարրական կրթության և մեթոդիկայի»  ֆակուլտետը: Ավարտել  եմ 2001թ-ին և ընդունվել եմ աշխատանքի  «Սեբաստիա» կրթահամալիր: 2002թ-ից աշխատում  եմ  մեր դպրոցում` որպես  դասվար:
Անչափ  սիրում եմ  իմ  աշխատանքը, որովհետև  գիտակցում  եմ  այն դերի մեծությունը, որն  ունեմ  յուրաքանչյուր երեխայի  կյանքում:
Դասվարը հեղինակություն է, ամենաարդարն  է, իսկ նրա կարծիքը` անքննարկելի:Եվ այդպիսի կատարելության  դերում հանդես  գալով` ուսուցիչը պարտավորվում  է այդպիսին լինել ոչ  միայն դպրոցում, այլև Երկրի  վրա:Փաստորեն ուսուցիչ լինելը մասնագիտություն չէ, այլ կենսակերպ:
Պահանջկոտ եմ և խիստ, սիրում  եմ  կարգապահություն:Սակայն խստությունս չի  խանգարում, որ  վայելեմ աշակերտներիս  սերը: Իմ դասարանում ձևավորված  է  մի համերաշխ կոլեկտիվ, որտեղ յուրաքանչյուր երեխա կարող  է ազատ արտահայտվել և բացահայտել իրեն:
Կրթադաստիարակչական աշխատանքները կազմակերպում  եմ  հին  և նոր  մեթոդներով: Հաճախ իրականացնում  եմ  խմբային աշխատանքներ, որոնց ընթացքում աշակերտները համագործակցում  են, սովորում են  լսել  և  վերլուծել ուրիշի  կարծիքը` հաղթահարելով  բարդույթները: Իսկ հաշվի առնելով կրտսեր դպրոցականի տարիքը` հաճախ դիմում  ենք  խաղին, խնդիրներ ենք ներկայացնում, առաջադրանքներ ենք կատարում խաղի տեսքով, ինչի միջոցով նյութը դառնում  է  ավելի մատչելի  և  գրավիչ:
Երբեմն գնահատելիս մասնակից եմ դարձնում աշակերտներին, որպեսզի հետագայում նրանք կարողանան ճիշտ գնահատել իրենց կարողությունները, նկատել և ուղղել թերությունները ։